Нүүхдээ буурь бууцаа цэвэрлэж, гадас шонгийн нүхээ бөглөдөг хэвшил, булаг, усанд цус бүү хэл цагаа дусаадаггүй цээр, уул хайрхан, мал, амьтныг онголон дархалдаг заншил та бидний өвөг дээдсийнх. Байгаль дэлхийгээ хайрлан хамгаалахын хариуд хишиг, ивээлийг нь хүртэхийн учрыг Монголчууд эртнээс мэддэг байсан. Тиймдээ ч ухдаг биш ургуулдаг газар, үгүйрдэг биш үрждэг малын өгөөжөөр амьдарч ирсэн юм. Байгальд ээлтэй, нүүж, суухад амар төсөр, жинхэнэ минималист амьдралын хэмнэл бидэнд байжээ.
Энэ л мартагдсан соёл, уламжлалыг түгээн дэлгэрүүлж, хүн бүр сурч хэвшил болгохыг дэлхий нийт зорьж байна.
Дэлхийн Засгийн газар болсон НҮБ-ын зүгээс хүн төрөлхтний 2030 хүртэлх нийтлэг зорилгоо тодорхойлсон билээ. Энэ хүрээнд Монгол Улс “Тогтвортой хөгжлийн боловсрол” төслийг хэрэгжүүлж байгаа нь их ажлын эхлэл болжээ. Тэд Улаанбаатар хот болон 6 аймгийн 30 сургуулийг загвар сургуулиар сонгож, тогтвортой хөгжлийн боловсролыг түгээн дэлгэрүүлэн ажиллаж байгаа юм.
Эх дэлхийгээ хайрлан хамгаалж, байгаль орчинтойгоо зохицон амьдарч ирсэн Монгол ухаан, унаган чадварыг тогтвортой хөгжлийн шинэ агуулга, орчин үеийн ололтоор баяжуулж, боловсролын тогтолцоогоор дамжуулан хүүхэд, залууст эзэмшүүлэхийн чухлыг юутай ч харьцуулшгүй. Газар хөнддөггүй ээтэн гуталтай, гадас үлдээдэггүй өвгөдийн заншлаараа тогтвортой хөгжилд манлайлах боломж бидэнд бий.
Т.Сайхнаа
Like
1
Зөв
0
0
Буруу
0
Воов
0
Уйтгартай
0
Дуртай
© 2013-2023. Вэб сайт бүтээсэн: Tsast Solution LLC
